In de rubriek Groene Hartenkreet delen we de ervaringen van filmmakers en filmprofessionals met Green Filmmaking. Succes of sof? Gemakkelijk of ingewikkeld? Van elkaars praktijkervaringen kunnen we het meeste leren, dus green filmmakers: maak van je hart geen moordkuil. En deel je ervaringen met info@greenfilmmaking.com.

Deze keer deelt Kim van Schooten haar Hartenkreet. Zij is student aan de opleiding Audiovisual Media (HKU) en is bezig met de productie van de film Onderbeds. Kim was ook aanwezig bij de pizzamiddag die GFM organiseerde met Interface in september 2015.

De groene studentenfilm

Dit jaar studeer ik af als producent aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU). Als een ‘groene producent’ welteverstaan, als je dat zo kan noemen. Op deze opleiding leer je om films te maken, en onze hoofddocent Wiendelt Hooijer heeft ooit wat over green film making uitgelegd. Als ik hier nu iets over aan docenten en leerlingen vraag, dan merk ik dat niemand er de moeite voor wil nemen. Waarom? Ik begrijp het niet. Want naar mijn mening kun je een film zonder al te veel moeite een heel stuk duurzamer maken.

Thuis braaf afval scheiden
Thuis, in mijn eigen appartement probeer ik zo duurzaam mogelijk te leven. Dus waarom zou ik deze gewoonte op school of op het werk opeens overboord gooien? Thuis braaf afval scheiden en zo min mogelijk weggooien, terwijl ik op de filmset de ene na de andere vuilniszak klakkeloos volgegooid zie worden? Als het aan mij ligt gebeurt dat niet.

Digitaal productiekantoor
Mijn afstudeerfilm ‘Onderbeds’ produceer ik dan ook zo groen mogelijk. De wekelijkse productiemeetings doen wij via Skype, net als de meeste andere meetings. Wij hebben dan ook geen productiekantoor. Verder werken we zoveel mogelijk digitaal en daarmee paperless. Superhandig: iedereen kan bij de documenten in Google Drive en kan er gelijktijdig aan werken. Tijdens de vergaderingen kan iedereen dus de aanpassingen in de breakdowns of notulen zien. Daarnaast kun je de toegang van elke map afzonderlijk regelen zodat niet de hele crew bijvoorbeeld de financiën of contracten kan bekijken. Op deze manier besparen wij een hoop kosten aan papier, inkt en benzine. Tevens scheelt het ook een hoop reistijd en mogelijke vertragingen door files en falend openbaar vervoer. Minpunt: Deze manier van werken is niet altijd ideaal aangezien het internet niet altijd 100% meewerkt.

 


Gemaakt door Robin de Ridder

 

Tablets tijdens draaien ‘Onderbeds’
Tijdens de opnames van de teaser voor Onderbeds hebben wij al het papier vervangen door tablets. Dit zullen wij ook bij de draaidagen gaan doen. Het is even wennen, maar erg praktisch. Alle bestanden die je nodig hebt staan op het tablet, je aantekeningen zijn altijd leesbaar en kunnen aan het einde van de dag direct op de drive – als er Wi-Fi is – of op een USB-stick gezet worden voor productie. Tijdens de productie van deze film zijn er nog meer dingen die wij duurzamer gaan aanpakken, waaronder de catering: hier gaan wij voor zo min mogelijk afval, hebben we een vis- en een vegadag en zoeken we voor het overgebleven voedsel een andere bestemming.

Green Film Making is de toekomst
Wat mij betreft is green film making de manier waarop we over een paar jaar allemaal produceren. Het is een nieuwe vorm, die we met zijn allen moeten ontwikkelen en eigen maken. Ik begrijp dat alles wat nieuw is, is eng. Een film maken kost een hoop geld. Elke keer staat er weer veel op het spel en spelen we liever op safe. Als we nu elke film een klein beetje groener produceren dan leren we deze manier onszelf allemaal aan. En dan is het niet meer zo eng en is ook onze branche over enkele jaren duurzaam.


Op de set van de teaser voor ‘Onderbeds’ met Indra van ’t Hooft en Robin de Ridder

 

Met zijn allen om ‘duurzaam’ vragen

Totdat het zover is zullen we awareness moeten blijven creëren om mensen ervan te doordringen duurzamer te gaan werken. Het is nu nog niet mogelijk om alle facetten van het film maken om te buigen naar een duurzamer alternatief. Helaas. Als we met zijn allen blijven vragen naar die alternatieven, dan ben ik ervan overtuigd dat de toeleveranciers onderzoeken en investeringen zullen doen om ook hun aandeel te verduurzamen. Want ja, we leven nog steeds in een wereld van vraag en aanbod, dus wat wij vragen zal uiteindelijk ook geleverd gaan worden. Laten we met zijn allen om duurzaam vragen. Dan gaat de aarde hopelijk nog heel wat generaties langer mee.

 

Meer Hartenkreten tot je nemen?

Bekijk hier de Groene Hartenkreet van Michiel Snijders (il Luster)