Tijdens de afgelopen editie van het Cannes filmfestival organiseerde het Duitse initiatief Green Film Shooting wederom een paneldiscussie over duurzaamheid in het Italiaanse Paviljoen, dit jaar in het luxueuze Hotel Majestic. Co-hosted door de Cine-Regio Green Subgroup, bracht het een groep van koplopers in duurzaamheid in film van over de hele wereld bij elkaar. Een goede gelegenheid voor Green Film Making om bij te praten met Birgit Heidsiek van Green Film Shooting en haar te vragen over de resultaten in Cannes en de huidige situatie van green film production in haar eigen achtertuin: Duitsland.

Je laatste Cannes-panel: Sustainability First was de vijfde die je tot nu toe hebt georganiseerd. Het lijkt erop dat duurzaam produceren nog steeds leeft.

Cannes is natuurlijk bij uitstek de plek om green film shooting te promoten, bewustzijn te creëren en nieuwe contacten te maken. We hadden dit jaar ook geluk dat de Duitse film van Fatih Akin In the Fade, die een Green Shooting Card kreeg van Filmförderung Hamburg Schleswig-Holstein, in competitie draaide.

En ons panel was druk bezocht, dus je kunt zeker stellen dat het iets is wat erg leeft! We hadden een goede mix van sprekers die heel actief zijn, zoals Christiane Dopp Filmförderung Hamburg, Pedro Barbadillo, die voor de Mallorca Film Commission een duurzaamheidsprogramma ontwikkelt, en Film London’s Adrian Wootton. Italië was sterk vertegenwoordigt met Nevina Satta van de Sardegna Film Commission en Luca Ferrario van het Trentino Film Fund. Oprichter van PGA Green Lydia Dean Pilcher was er om te praten over haar laatste groene productie, de Disney-film Queen of Katwe. Ook rapporteerde ze over hoe eco-supervisor Emilie O’Brien duurzaamheidstrainingen heeft gegeven op de set in Oeganda en Zuid-Afrika. Producent Verena Gräfe-Höft was aanwezig die haar film Tore Tanzt die in 2013 in Cannes draaide al duurzaam produceerde om geld te besparen. Ze introduceerde onder andere carpoolen en het vermijden van plastic flessen, iets wat voor haar logisch was omdat ze dit thuis al deed.

Nevina Satta, Audrey Dana and Birgit Heidsiek (rechts) tijdens het Cannes panel

En we waren er erg trots op dat Audrey Dana, de gloednieuwe Ecoprod-ambassadeur, ook aanwezig was. Ze sprak over haar ervaringen met haar eigen film Si, j’étais un homme die ze zelf schreefregisseerde en waarin ze ook de hoofdrol vertolkte. Een goed voorbeeld van hoe moeilijk het is om gedrag te veranderen. Ze moest mensen namelijk letterlijk smeken om afval te scheiden en vegetarisch te eten, al was het haar eigen project.

Tijdens het panel hebben we ook het Cine-Region Green report 2017 gepresenteerd, die een overzicht geeft van de activiteiten van de verschillende green production initiatieven in Europa. Ons doel is dat in 2020 minstens de helft van alle producties in de regio duurzaam worden geproduceerd. Enkele dagen na het panel hadden we onze Cine Region Green Subgroup vergadering en is een actieplan besproken. Dit zal worden voortgezet op de volgende vergadering in Malmö eind september, waar we ook een green panel discussie organiseren.

Kun je iets zeggen over de context in Duitsland?

In Duitsland hebben we een zeer complex filmfinanciering systeem dat productie ondersteuning op nationaal niveau biedt via de Federal Film Board (FFA), en de German Federal Film Fund en daarnaast zijn er diverse fondsen op regionaal niveau. In totaal is er ongeveer 400 miljoen euro aan productieondersteuning beschikbaar op jaarbasis. De tientallen regionale fondsen die film financieren hebben als hoofddoel om hun regio economisch te stimuleren. Dit systeem heeft tot een situatie geleidt waarin producenten financiering in verschillende regio’s in heel Duitsland bij elkaar sprokkelen en vervolgens voor een paar dagen in die regio’s moet draaien om aan de economische eisen te voldoen. Soms moeten ze met hun crew het hele land doorkruisen, terwijl ze de scènes makkelijk allemaal zouden kunnen draaien in de regio waar ze vandaan komen.

Fatih Akin en zijn crew van ‘In the Fade’ met hun Green Shooting Card

Duurzaam produceren is door de Filmförderung Hamburg Schleswig-Holstein (FFHSH) in de Duitse filmindustrie geïntroduceerd, door in 2012 de Green Shooting Card te lanceren. Inmiddels is dit keurmerk aan bijna honderd producties uitgereikt; waaronder speelfilms, tv-films, series, documentaires, animatiefilms, shorts, 3D-films en tv-programma’s. Verder organiseert het filmfonds workshops over duurzame best practices voor de verschillende departementen zoals camera en licht, art department en catering. Hoewel deze acties een aantal andere regio’s hebben geïnspireerd om ook duurzame maatregelen te nemen, is er nog weinig bewustzijn in de Duitse industrie. Een echte game-changer zouden de tv-stations kunnen zijn als ze aan hun eigen producties duurzame eisen stellen. Maar tot nu toe zijn er slechts enkele kleine maatregelen bij publieke en commerciële tv-stations die hun studio-faciliteiten wat verduurzamen, maar alleen om kosten te besparen.

Een belangrijk factor hierin is het gebrek aan vraag naar apparatuur zoals LED-lichten, hybride generatoren of elektrische auto’s waardoor deze buiten grote steden niet of nauwelijks beschikbaar zijn. De leveranciers kopen dit soort apparatuur niet als ze het niet vaak kunnen verhuren, terwijl productiemanagers de milieu impact van een film niet kunnen verkleinen als de LED-lichten honderden kilometers naar de set moeten worden vervoerd. Maar dit is niet alleen een Duits probleem. Er is overal een gebrek aan duurzame apparatuur buiten grote filmmetropolen zoals Parijs Londen, Berlijn, New York of Los Angeles.

Hoe zit het met de nieuwe duurzame wetgeving voor film?

Sinds januari van dit jaar is duurzaamheid opgenomen in de nieuwe Duitse filmwet en is een intentieverklaring opgenomen in de financieringsrichtlijnen van het Duitse Federale Filmfonds. De wet bevat nu een aanbeveling, maar het is niet een strenge vereiste om duurzaam te werken. De productie-ondersteuning is niet gekoppeld aan carbon calculator en er zijn geen financiële voordelen als een productie duurzaam is. Maar het is een eerste stap. Het is cruciaal om green film shooting op een positieve manier te communiceren.

Na 5 jaar in de sector, wat is volgens jou de grootste uitdaging voor het duurzaam filmen?

We moeten bewustzijn creëren en die omzetten in actie – niet alleen in de filmindustrie maar ook in veel andere sectoren zoals energie, vervoer en voedsel. Door het feit dat crew-leden en consumenten geen directe band zien tussen hun acties en de impact op het milieu, gebruiken ze plastic flessen of eten veel vlees. Zij weten niet dat plastic onze oceanen verontreinigt en de intensieve veeteelt meer dan 50 procent van de wereldwijde CO2-uitstoot produceert. We hebben een grote beleidsverandering nodig omdat we de basiselementen zoals grond, water en lucht vernietigen die we nodig hebben om te leven. Door de agrarische industrie en het gebruik van pesticiden veranderd onze vruchtbare grond op lange termijn letterlijk in beton. De scenario’s van honger, droogte, overstromingen en orkanen worden realiteit.

In Europa lijkt het nu al een groot probleem om twee miljoen vluchtelingen op te vangen. Maar wat doen we als straks 80 miljoen klimaatvluchtelingen een plek moeten vinden? Het goede nieuws is dat er al veel oplossingen zijn, maar we moeten snel aan de slag want de tijd loopt.

Over welke ontwikkeling in duurzaamheid en film ben je het meest enthousiast?

Duurzaam produceren komt niet alleen neer op het draaien zelf, de postproductie heeft ook een enorme invloed op de uitstoot van CO2. Al onze digitale communicatie vereist een enorme hoeveelheid energie. Denk aan de hoeveelheid e-mails, teksten, afbeeldingen en video’s online staan en het wordt elke minuut meer. Volgens een prognose van Cisco zal het wereldwijde IP-verkeer de hoeveelheid data in 2021 verdriedubbelen tot 3,3 zettabyte. De meeste servers in de datacenters draaien niet op hernieuwbare energie en ongeveer 30 procent van de energie wordt gebruikt voor koeling.

Ik kwam er op een meeting van de Carbon War Room achter dat een Google hit qua energie gelijkwaardig is aan een auto 40 meter te laten rijden …! Natuurlijk hangt het af van het type auto (lacht), maar het maakt goed zichtbaar hoe groot de impact is. Wat het gebruik van computers en smartphones betreft, is de terminologie ook vaak misleidend. Er is geen cloud in de lucht die onze gegevens opslaat – er zijn alleen servers die energie verbruiken en warmte uitstralen!

Maar de rest-warmte in datacenters en postproductie studio’s waar visuele effecten worden geproduceerd en geanimeerde afbeeldingen worden gemaakt, kan gebruikt worden om gebouwen te verwarmen of zelfs een zwembad, zoals verschillende slimme oplossingen in Parijs al hebben bewezen. Het goede nieuws is dus dat er intelligente innovaties zijn. We kunnen ze inzetten om kostbare middelen beter te beheren, wat een win-win situatie is voor onze budgetten en het milieu. We moeten gewoon actie ondernemen!

Green Film Shooting biedt een platform voor duurzaamheid in de media. Wil je meer weten? Check hun website. Green Film Shooting publiceert ook jaarlijks een magazine in het Engels en Duits over de laatste trends in green production. Zie hier de 2017 editie: