Tijdens de laatste dagen van het Nederlands Film Festival trok Els Rientjes van Green Film Making naar het zuiden. Op het NFF was er dit jaar jammer genoeg geen speciale aandacht voor duurzaamheid. De poging om er weer met een speciale activiteit aandacht te genereren voor duurzaam produceren mislukte vlak voor aanvang.
Vandaar dat Green Film Making grif in ging op de uitnodiging van de Cannes Corporate Media & TV Awards een lezing te komen geven. Van over de hele wereld waren er programmamakers, reclamebureaus en opdrachtgevers van educatieve en bedrijfsfilms naar Cannes gekomen om hun prijzen in ontvangst te nemen. Meer dan 1000 inzendingen had de jury te zien gekregen.
En de sfeer was, hoe kan het ook anders in zo’n setting, prima. Een welkomst drankje en passende hapjes op het strand voor het Carlton Hotel maakten een opgewonden sfeer. Men speculeerde wie er dit jaar met de zilveren, gouden en zelfs witte Dolfijn naar huis zou gaan. De Oostenrijkse gastheer en festival directeur, Alexander V. Kammel en zijn team, die het al voor de achtste keer organiseerden, heetten iedereen persoonlijk welkom.
De volgende dag waren er drie speciale lezingen in het Carlton gepland voor de genodigden. De organisatoren hadden zich lovend uitgelaten over de GFM website met de vele reports en ideeën en daarom nodigden ze Els Rientjes uit om een uur lang haar ervaringen te delen. Men was zeer enthousiast en verrast dat we in Nederland al zoveel materialen en technieken hebben die duurzaamheid bij het maken van de film bevorderen. Jaloers vroegen met name de Australiërs en de Russen Els het hemd van het lijf hoe wij dit aanpakken.
De discussie ging lang over het afval scheiden op de filmset, een probleem dat in Nederland nog niet is opgelost. Daar is men in andere landen al wel verder mee. Wat zeker helpt is het hanteren van criteria voor gesubsidieerde films. Iedereen was het met elkaar eens dat dat net het nodige extra zetje zou kunnen geven om er een schepje duurzame energie bovenop te doen tijdens het produceren. Wat het duurzaam filmen in deze branche zeker vergemakkelijkt is dat de filmmakers direct kunnen communiceren met hun opdrachtgevers. Bedrijven doen over het algemeen, zeker ook in Nederland, erg hun best te verduurzamen. Dat is zelfs opgelegd door de regering.
Er kwam ook gelijk een nieuw samenwerkingsverband uit de lezing voort: met de prestigieuze Film University Babelsberg KONRAD WOLF. Professor Dr. Conrad Heberling opperde samen een programma op te zetten om Duitse filmstudenten bewuster klaar te stomen voor duurzame films.
Na deze zeer succesvolle lezing, de eerste positieve reacties verschenen gelijk na afloop op Facebook, was er nog een hele avond om verder te netwerken. Els sprak tijdens het award gala met de Nederlands opdrachtgevers van de NS, die met hun film Together We See More een Gouden Dolfijn veroverden. Regisseur/producent Patty Stenger, van productiebedrijf Zee, had deze kleine film overigens behoorlijk duurzaam kunnen afleveren. De NS is in Nederland een van de toonaangevende bedrijven op het gebied van duurzaamheid.
Els miste dit jaar de uitreiking van de Gouden Kalveren, maar mocht in Cannes een mooie avond van de uitreikingen van de Dolfijnen meemaken en nieuwe contacten leggen. Heel inspirerend om te merken dat Green Film Making ook in het buitenland impact heeft!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.