Afgelopen 23 November was weer een geslaagde editie van de Green Film Making Doc Talks op IDFA in de Brakke Grond in Amsterdam. Zoals elk jaar was Green Film Making door het festival benaderd om verdiepende gesprekken te organiseren bij een aantal films die duurzaamheid in al zijn facetten onderzoeken. Het was een schitterende avond met bevlogen gasten en voor maar liefst beide films, Eating Animals en Let There Be Light, een uitverkochte zaal.
Eating Animals, de eerste film die Green Film Making toonde, werd heftig bevonden door het publiek.
De documentaire, gebaseerd op het gelijknamige boek van Jonathan Safran Foer, toont een karrenvracht aan overtuigende argumenten om vleesconsumptie te verminderen en de bio-industrie aan banden te leggen. Een indrukwekkende line-up van experts belicht de complexe problematiek, rijk geïllustreerd met historische fragmenten én, onvermijdelijk maar noodzakelijk, soms schokkend beeldmateriaal. Hierdoor maakte Eating Animals veel los. Een deel van het publiek liep weg omdat ze de beelden dermate heftig vonden.
Het publiek dat bleef kon na afloop mee doen aan de discussie met regisseur Eddy Terstall en filmcateraar Esther Akkerhuis (van Spek en Bonen). Esther had het zelf ook te kwaad met de getoonde beelden, maar wordt er alleen maar fanatieker van. Het invoeren van een vegetarische dag, die zij veelvuldig toepast, wordt volgens haar zeggen nu ook ingezet op de kortere catering klussen. Waarom ook niet. Als je lekker kookt, piept er niemand over dat er geen vlees is. En als je al vlees koopt, haal dan goed spul, bij de plaatselijke ambachtelijke slagers en eet iets minder. Esther gooit in elk geval niets weg en verwerkt resten altijd in sauzen, soepjes en wraps. Eddy, zelf vegetariër, weigerde ooit een grote vleessponsor toe te staan in de financiering van zijn film Alberta en nam om die reden genoegen met een iets lager budget. Hij realiseert zich nu dat hij als regisseur eigenlijk ook een best grote vinger in de pap heeft bij zijn crew en hun keuzes voor de catering. Daar gaat hij zeker op inzetten in volgende projecten.
Bij Let There Be Light, door ons gekozen vanwege de introductie op nieuwe mogelijkheden voor duurzame energie in de toekomst, deed ambassadrice Nӧlke van Canada een voorwoord. Ze sprak over hoe de Canadese overheid de film heeft ondersteund en het beleid van Canada op het gebied van duurzaamheid en klimaatverandering. Canada gaat bijvoorbeeld vanaf volgend jaar een belasting heffen op koolstofuitstoot. Ook bedankte ze Green Film Making en IDFA voor het vertonen van deze belangrijke film.
En de discussie na afloop van de film kwam goed op gang. Er waren veel vragen voor onze beide gasten, vooral over de toepasbaarheid van kernfusie. Canadese co-regisseur en DOP Van Royko wist veel over het maakproces te vertellen. Professor Marco de Baar, die als wetenschapper van DIFFER meewerkt aan het internationale kernfusie project in de film (ITER) legde helder uit waarom we als aanvulling op de renewables als zonne- en windenergie toch ook deze variant (kernfusie) in de toekomst nodig gaan hebben voor de grote industrie. Marco: I’m a very big fan of renewables. Let that be clear. But if you look at energy consumption, you have three very distinct segments. First is what they call the built environment, houses, personal use of electricity, heating. For that, the renewables are probably going to be quite ok. Then you have long distance transport. For this you need very concentrated energy carriers. Here the renewables are problematic. And then finally you have very big industry where you need not only the energy, but you also need very high temperature heat. There the renewables are never going to make it. So, I am not poopoo-ing renewables, I’m just saying we shouldn’t look at it as a silver bullet.
Van Royko sprak bevlogen over de wetenschap en vooral het belang van mensen als Marco die hun leven wijden aan onderzoek waarvan het directe resultaat soms ver in de toekomst ligt: These scientists are really the heroes of our civilisation. Everything that we have achieved as a people on this planet is because of people like these scientists that put their head down and spend the long hours. And often in their lifetime they just do this little tiny granular thing, but all together it gives us the kind of quality life that we have these days. And I think we have to put them on a higher pedestal and we have to show them to our children on an equal footing as football players or the Kardashians or whatever..
Kon je er niet bij zijn, maar wil je graag de hele Q&A beluisteren? Die dat dan hier:
Fantastisch dat de Green Screen Day op IDFA elk jaar weer de brug kan slaan tussen filmmakers die de onderwerpen en urgentie van verduurzaming aan het publiek laten zien en hoe we die kunnen verbinden met de missie van ons als programmamakers, om ons vak en de manier waarop we produceren te verduurzamen.
Let There Be Light gemist? Kijk hier waar die nog te zien is: http://fusion.film/LTBL/festivals-screenings/
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.