Els Rientjes kijkt terug op twee jaar werken als Sustainability Manager in de Nederlandse film- en televisiewereld. Twee goede en belangrijke jaren. Tijd voor een terugblik.
Green Film Making op NATCAP 2016 from greenfilmmaking on Vimeo.
Je bent nu twee jaar aan de slag als sustainability manager, kijk je tevreden terug op die periode?
Ja zeker, het zijn twee heel boeiende en leerrijke jaren geweest. Maar ik besef wel: ik ben pas halverwege. We hebben nog heel wat werk voor de boeg. We moeten nog veel mensen in de sector zien te bereiken. Goed, transitie vraagt nu eenmaal tijd, dus laten we vooral gestaag doorgaan. Als ik 20% van de filmwereld meekrijg, dan zal de rest ook volgen. Dat zegt de theorie. We moeten heden van 5% naar 20%. Geen tijd te verliezen!
Wat waren je hoogtepunten afgelopen jaar?
Voor mij heeft de workshop postproductie veel betekend. Postproducenten worden te vaak pas op het einde van een productie geconsulteerd en dat kan eerder. Als er voldoende ‘vooruit’ gedacht wordt, kunnen we echt duurzame verschillen maken. Deze workshop legde dat pijnpunt bloot. Ik heb dit jaar ook opnieuw ervaren wat de locatiemanagers op verschillende terreinen kunnen betekenen. Daar zag ik weer mooie voorbeelden van. Bij die groep valt de wil daadwerkelijk dingen anders te doen of uit te proberen meteen op.
Wie of wat stimuleert en motiveert jou?
Ik haal energie uit alle mogelijkheden die er zijn – de inzichten die er bijkomen -voornamelijk op technisch vlak. Men gaat meer en meer voorbeelden uit de natuur in de technische praktijk toepassen. Die innovatie is iets om je aan op te trekken. Ik heb de hoop dat die kennis op den duur in de opleidingen meegenomen wordt. Ook mag ik hier de steun van bepaalde facilitaire bedrijven niet vergeten vermelden, die is erg belangrijk. Daar merk je een sterke bereidheid om zaken aan te bieden en mee te denken.
Heb je een wens voor het nieuwe jaar?
Ik zou zo graag de knowhow van GFM om duurzaam te produceren op een grote filmset testen. Het is een heuse sport te puzzelen met geld en communicatie om zo de beste resultaten te boeken en het lijkt me geweldig om eraan te beginnen en te zien hoe ver we komen. Zeker bij grote films is dat een moeilijke puzzel en juist dat zou ik zo graag willen uitproberen. Producenten kunnen me bij daarbij helpen. Daar kunnen ze me voor bellen.
Wat zijn je plannen voor de toekomst?
Ik zie nu drie grote projecten voor me. Het eerste richt zich op de toekomstige duurzaamheidregels in Amsterdam. Amsterdam heeft zich uitgesproken flink op duurzaamheid in te willen zetten en is daar op het vlak van evenementen en festivals al behoorlijk mee op weg. Het lijkt het me een goede zaak om in de filmwereld vast de nodige voorbereidingen te treffen. Als we ervoor zorgen dat de filmwereld voldoende mee en voorbereid is, dan zorgen we ervoor dat we in Amsterdam kunnen blijven filmen wat we willen.
Ten tweede zou ik erg graag het team van Green Film Making uitbreiden. Dat is een voorwaarde om alle kennis die GFM vergaard heeft ook echt op de set te krijgen. Dit kan onder andere door opleiding. Als jonge mensen vanaf de start met die kennis worden uitgerust en vervolgens aan producties worden toegevoegd, dan begin je goed. Tevens moeten we de kennis die er is bij GFM blijven uitbreiden en opvolgen. Alles is voortdurend in beweging en al die veranderingen moeten we nauwlettend in de gaten houden. Een belangrijke stap zou zijn om vervolgens de opgedane kennis in een uitgebreide toolkit verwerkt te krijgen, die voor iedereen beschikbaar is. En die toolkit dan telkens wanneer nodig bij te werken.
Ten derde wil ik verder met iets waaraan ik dit jaar ben begonnen: een etalage bieden aan goede voorbeelden. Ik wil in beeld brengen wat er bijvoorbeeld in de stad verwezenlijkt en getoond wordt aan duurzaamheidsinitiatieven. Dit jaar was dat het project ‘Kunst en Kas’ waardoor de Hermitage en de Hortus Botanicus in Amsterdam sinds kort voor hun warmteregulering zijn aangesloten op één warmte/koudebron. Ik wil dit soort ondernemingen laten zien om anderen te stimuleren. Dat onderdeel van Green Film Making is dus niet alleen voor filmmakers bedoeld, maar voor alle mensen die er van genieten en er inspiratie uit putten. Ik zie het ook als een maatschappelijke verantwoordelijkheid die Green Film Making kan dragen.
Wat heb je daarvoor nodig?
Veel is afhankelijk van subsidies. Het is niet altijd duidelijk en zeker waar dat geld te halen valt, maar wat extra’s zou erg fijn zijn in deze tijden. Daarnaast zou ik graag een consortium van producenten en facilitaire bedrijven om me heen verzamelen die door hun gedrevenheid en betrokkenheid GFM ondersteunen. Opdat we grote stappen in de juiste richting kunnen zetten. Aangepaste wetgeving zou ook een hulp kunnen zijn. Je wilt zelf niet met de stok slaan, dat is ook niet mijn taak. Ik wil verbinden en kennis doorgeven. Maar als de regelgeving kan sturen (als producenten anders beboet of er op afgerekend worden), dan hebben we ze misschien wel sneller mee.