Groene Hartenkreet: Florian Legters – Production Designer

Twee jaar geleden deed production designer Florian Legters een gepassioneerde oproep aan collega’s bij onze workshop Art Department, om een gezamenlijk set en prop huis te beginnen. Deze maand herhalen we deze oproep, want de droom is nog springlevend, maar de praktijk nog steeds ingewikkeld. Na in Engeland weer een goed voorbeeld gezien te hebben van zijn idee, gingen we bij hem langs om verder te praten en brainstormen. Een afspraak maken was niet makkelijk, deze man is een druk man.

Ondanks een grijze lucht en regen is de aankomst op het Hembrug terrein in Zaandam toch indrukwekkend.  Grote overgroeide oude gebouwen doemen op, sommige nog achter hekken met bordjes ‘asbest’. Maar om de hoek is de industriële glorie weer in ere hersteld, met een eigentijdse twist. Vroeger werden op het oude fabrieksterrein wapens en munitie geproduceerd, nu is het een verzamelplek voor verschillende oude en nieuwe ambachten, ieder in zijn eigen unieke gebouw of ruimte. Glasmakers, meubelontwerpers, evenementenbureaus, digital marketingmanagement, you name it. En hier vind je ook het kantoor en depot van The Uncrowned King, het bedrijf van Florian.

Florian werkt altijd met een oog voor duurzaamheid. Een mooi voorbeeld daarvan is bij de recente productie van de promo film voor het 100-jarig bestaan van KLM. Die moest gedraaid worden in een oude Douglas DC4, die in de collectie van het Aviodrome zit, maar dan zonder interieur. De vraag was dus, bouw je het interieur ergens anders na, of bouw je het gedeeltelijk na in de DC4 zelf, maar alleen voor de juiste cameraposities. Of bouw je het volledige interieur, zodat het daarna ook nog gebruikt kan worden. En dat laatste gebeurde. Oude, op het terrein gevonden stoelen werden vermaakt tot de juiste vorm en het tijdsbeeld. Nu is de set onderdeel geworden van de permanente collectie van het museum. Ook een oude vliegtrap die ergens op het terrein in de bosjes stond, werd voor deze shoot opgeknapt en blijft nu in de collectie voor bezoekers om te bekijken.

 

Het bedrijf is in de laatste jaren enorm gegroeid en Florian moet nu dagelijks klussen weigeren. Het is ergens een luxueuze positie, maar de romantiek is er daar mee ook wel een beetje uit. Het is nu gewoon hard werken om zich te blijven bewijzen. Hij heeft dringend een manager nodig die overzicht houdt en waarmee hij kan sparren, zodat hij zich, samen met rechterhand Giel, volledig op de klussen zelf kan richten. En deze manager zou ook het plan voor de gezamenlijke loods echt meer uit kunnen werken. Deze hulp is in zicht, de sollicitaties lopen.

Eigenlijk is de plek op Hembrug ideaal. Het heeft alle mogelijkheden voor uitbreiding en samenwerking, is goed bereikbaar en op een inspirerende plek. Het ligt ook nog eens aan het water en biedt dus een goede kans om vervoer in de toekomst over het water te regelen, richting Amsterdam. Want daar mogen we straks niet makkelijk meer met grote wagens de binnenstad in. Maar de lange termijn voor het complex blijft onzeker. Het terrein is gekocht door een grote vastgoed partij, ABC vastgoed, die hun plannen om 1000 woningen te bouwen in duigen zagen vallen door tussenkomst van de Raad van State. De koop van 41 miljoen was al beklonken, maar nu de bestemmingsplannen zijn afgekeurd is de toekomst onzeker.

Daarom blijft Florian open staan voor andere plekken om zich te vestigen en Green Film Making kijkt met hem mee. Een plek waar zowel decoropslag, decormaterialen, rekwisieten als kostuums bij elkaar staan met de intentie om deze spullen met collega’s te delen. Een plek waar spullen na afloop ook weer terugkomen en waar materiaal ook weer uit elkaar gehaald kan worden en hergebruikt, misschien door mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. En een plek om modulaire set stukken te ontwikkelen die nog makkelijker hergebruikt kunnen worden, zoals die Nederlandse production designer in Hollywood Paula Loos al heeft gebruikt. Bij dit alles is er goed management nodig om het duurzaam te laten voortbestaan.

We hebben al een keer eerder gedacht samen mee te pitchen bij de oproep om drie silo’s in Amsterdam-Oost nieuw leven in te blazen en een tweede keer in een oud slachthuis in Haarlem, dat men ook een creatieve bestemming wilde geven. Maar beide keren moesten we ons terugtrekken, omdat er werd geëist dat je een zak met geld meenam. Alleen kunnen we het dus niet en moet er gedacht worden aan een totaalconcept met een investeerder (bv uit een andere branche) die een eigen verdienmodel ziet. Bijvoorbeeld een machtig mooi horeca-idee.

Enfin, de potentie om veel groter te worden is duidelijk. Het pakhuis op de Hembrug zou een prachtige werkplaats en community hub kunnen worden voor onze branche. En een samenwerking met de event wereld, ook op het Hembrug terrein aanwezig met 2500m2 studioruimte, ligt voor de hand. Er is ook al een goede samenwerking met de kringloopwinkel in de buurt, om te veel gebruikte spullen weg te brengen of weer nieuwe te halen. Een natuurlijk onderdeel van een grotere cirkel.

Florian is duidelijk trots over wat hij opbouwt, hij werkt met hart en ziel en ook nog steeds sociaal. Zo komt Pieter op een gegeven moment binnen gedruppeld, met een HEMA-taart die over was van een set. Of iedereen een stukje wil. Pieter is ooit begonnen als stagiair, nadat hij van medestudenten had gehoord dat Florian zo’n goed verhaal had gehouden tijdens onze workshop Art Department. Inmiddels heeft hij een inpandig kantoortje waardoor hij meteen na zijn studie kon doorpakken in het vak. Zo zou Florian meer jonge vakmensen aan zich willen binden om samen te werken en het complex uit te breiden. Opdrachten zat.

Maar zo’n multifunctionele plek valt en staat met goede collega’s die dezelfde filosofie en arbeidsethos hebben. Het echt willen delen met elkaar. Er wordt nu af en toe wel wat geleend en gehuurd uit het grote assortiment dat The Uncrowned King opbouwde. En het is een lust voor het oog om door de loods te lopen. Els is bijna niet weg te krijgen bij het prachtige stoffenpaleis. Maar Florian is alweer bijna de deur uit, en we spreken af te blijven samenwerken en de oproep opnieuw leven in te blazen bij de volgende stap van de Filmoogstkaart: Décor!